Gesprekken met GZ

Tegenwoordig vind ik het heel normaal dat ik gesprekken kan, mag, voeren
met energieën die zijn overgegaan, ik denk er aan en het contact is er.
Maar zo normaal is dat niet, daar zit ik momenteel over te mijmeren.

In het begin viel ik van de ene in de andere verbazing, lukte in eerste instantie
het autmatisch schrift me niet, dagen......avonden.....heb ik zitten oefenen.
Gefrustreerd omdat ik uren zat te wachten op een pen die zou gaan bewegen,
op een lijntje of kriebeltje wat betekende dat er contact was, dat mijn gids
mij antwoord gaf.

Dan kom je in een ontwikkeling waarbij ik me zo vaak afvroeg...."doe ik dit nu
zelf.....of.....?"
Iets wat je zo graag wil.....waar je constant mee bezig bent.....en als het er
uiteindelijk is ga je je afvragen of het inderdaad contact met je gids is of dat
je er zelf een invulling aan geeft.

Uren zat ik te schrijven.....achter elkaar door.....hele gesprekken voerde ik
met mijn gids.
Het moment dat mijn gids mij vertelde dat mijn moeder er voor mij was,
ik heb alleen maar naar die zin zitten staren.

(Toen mijn moeder kwam te overlijden ging ik, logisch, door verschillende fases.
Mijn moeder had een naar ziekbed gehad van een paar jaar en wij allemaal
gunden haar haar rust...."ga maar...".....alleen besef je op dat moment nog niet
wat die woorden betekenen, het was genoeg ze mocht haar rust hebben.
Ik was net een maand 20 toen mijn vader plotseling kwam te overlijden en nu
was ik 42 en mijn moeder ging sterven.)

Een paar maanden na haar overlijden kwam ik in een fase terecht, het klinkt
misschien belachelijk en erg kinderlijk maar.....ik werd gek van het idee dat ik
mijn moeder niet even kon bellen om te vragen hoe het met haar ging.
Het maakte me kwaad, ik was totaal gefrustreerd omdat "ik niet eens even kon
vragen....hey mam, hoe gaat het met je?"

Ook die fase gaat voorbij, leren accepteren en loslaten, wat verschrikkelijk
moeilijk is.
Voor mij ging het werken toen ik ging beseffen dat ik het voor mijn moeder ook
heel erg moeilijk maakte door haar zo te blijven vasthouden.
Ik gunde haar immers die rust dus moest ik haar ook los laten.
Maar in gedachten bleef het rond gaan.....als er nou een telefoonlijntje naar
boven zou kunnen zijn......ik kon die gedachte niet loslaten.
Bezopen gewoon, een vrouw van 42 die een telefoonlijntje naar boven wil om
met haar moeder te kunnen bellen die is overgegaan.....

Leermomenten zijn het....leermomenten in het leven om volwassen te worden,
om te groeien, om te leren loslaten, om te leren relativeren, om te leren lief
te hebben, om momenten te kunnen koesteren, om vooruit te gaan.....verder
te leren gaan met leven.

En ineens was daar dat lijntje.....ineens was daar de mogelijkheid om te
kunnen "praten" met mijn moeder......gaf mijn Gids aan dat mijn moeder er voor
mij was.....in shock.....ik was totaal in shock.

Ik geloof dat dat het meest emotionele moment in mijn leven is geweest.
Heel voorzichtig, het handschrift was totaal anders en langzaam, kwam mijn
moeder naar voren......
Zo ontzettend veel met mijn moeder geschreven......uren achter elkaar.

Mijn gids en mijn moeder leerden mij het automatisch schrift, leerden mij contact
te maken met een energie, leerden mij gesprekken zuiver te houden,
leerden mij hoe ik me af kon sluiten.......ik kwam in een enorme ontwikkeling
terecht.

Het moment kwam dat Romeo en ik samen gingen schrijven, zijn vader (die
was overgegaan) en mijn moeder stuurden ons door die ontwikkeling,
bleven erbij wanneer er een gesprek was met een andere energie, door op de
achtergrond aanwezig te blijven konden zij de gesprekken zuiver houden,
geven zij aan of we voldoende zijn geaard, of we geconcentreerd genoeg zijn.

We zijn letterlijk van de ene in de andere verbazing gevallen, momenten
gehad dat we echt dachten.....hoe is dit mogelijk????
In 3 jaar tijd door zo'n enorme ontwikkeling gegaan en die nog steeds gaande
is.....die steeds meer de diepte in gaat.

Als ik dan zoals nu terug denk dan is het wel gewoon dat we tegenwoordig
gaan zitten voor een sessie, samen of apart, en het contact is er........

Maar het is niet gewoon.....het is iets heel moois, heel bijzonder, heel teer.

Het is iets waar ik enorm dankbaar voor ben, wat me een totaal andere kijk
op het leven heeft gegeven, een totaal ander gevoel over dood gaan.

Een draadje naar de overkant......


Liefs,

Maíre

Hoi Maire,

Heel mooi en herkenbaar is dit voor mij.
Ik hoop dat je nog verder mag ontwikkelen.
Met buitenaardse en historische figuren heb ik niet zo veel maar dit is heel herkenbaar.
Zeker de twijfel, is het echt of verzin ik het zelf. Meestal kies ik voor het laatste en zit er de schrik er wel in als later het toch echt blijkt te zijn.

voorbeeldje: vorige week een fiets gekocht maar er was wat mis met de fiets. De ketting lag eraf en ik dacht dat mijn mannetje het s'avond wel kon maken.

Ik was aan het stofzuigen, mijn man was nog niet thuis van werk en er was een overledenen even op visite meestal doe ik het af als fantasie. Hij vertelde me dat de ketting eraf zou blijven vallen en dat het tandwiel krom was. En een duidelijke mening dat mijn fiets een onding was. (deze persoon was in het echte leven ook duidelijk en sterk van mening)
S'avond heeft mijn man de fiets na gekeken en hij dacht dat er een sluitringetje miste, ik heb geen idee wat het .
Maarja zondere enige technische inzicht, Ik toch maar even vragen of hij ook naar het tandwiel had gekeken.
Volgens mijn mannetje kon hij dat niet zo snel zien en ja he ik ben nog steeds geen technisch wonder en hij gaf er verder geen aandacht aan.

We hebben de fiets afgelopen zaterdag naar de fietsen maker gebracht en wat bleek een kromme tandwiel en een hele slechte ketting.

Ik heb het tandwiel mee als aandenken.

Ik wou dat toch even kwijt.

Veel liefs

Wat bijzonder!

Ik heb dus niet dat ik "zomaar visite" heb en bepaalde dingen me worden
ingegeven......heb er ook geen beelden bij.

Jij moet zeker niet meer van het laatste uitgaan "verzin ik het zelf" want
het is overduidelijk dat dat niet het geval is.

Wat dacht je toen de bevestiging kwam dat het tandwiel krom was?

Ik zou dat tandwiel ook als aandenken mee hebben genomen...absoluut!

De buitenaardsen en energieën uit de oudheid dienen zich bij ons aan,
ene keer meer dan de andere keer, het zijn stukjes van een puzzel die
steeds meer in elkaar gaan passen.

Daarnaast gesprekken met de energie van Hitler mbt W.O.II, soms komen
daar andere energieën bij naar voren als dat op dat moment nodig is.
Deze gesprekken kunnen vrij emotioneel of heftig zijn.

Het heeft met vorige levens te maken en uitleg "hoe het gegaan is",
dat laatste heeft meer betrekking op het Oude Egypte.

Echt heel bijzonder is het ook niet,
er zijn wel meer mensen die ongeveer het zelfde ervaren.
En natuurlijk nog degene die er beter mee omgaan.

Ik heb wel een tijdje gedacht van ojee ik ben anders of zelf ik ben hier goed in maarja dat is echt mijn ego voeden.
En dan val ik alleen maar op mijn neus, ik kom daarmee niet verder.
De truc voor mij is om goed in mijn velletje te zitten dan groeit het waarnemen vanzelf mee.
Jammer genoeg ben ik ook echt een piekerkoningin wat ik mezelf beetje bij beetje afleer.
Ik heb een tijdje stil gestaan en zelfs een stapje terug gezet omdat ik niet lekker in mijn vel zat vanwege ziekte in de familie.

Vandaar het tandwiel als mooi beeldje voor mijn eigen persoonlijke dogma, ik geloof er niks van, dit kan niet!"
Ik heb dat al jaren maar vaak kan ik er niet omheen dat er wel meer is.
Zodra ik er ook in mee ga en ga ontwikkelen en het waarnemen ook goed gaat zet ik steeds een stapje terug in mijn eigen veilige dogma. Ik moet zeggen dat ik er steeds meer overheen stap en toch steeds meer 'go with the flow'.

Sinds je forum probeer ik langszaam weer wat tijd te nemen om me toch weer een beetje te gaan ontwikkelen.
De 20ste wil ik een openbare avond bezoeken bij het epc west-friesland 'Helderziende waarnemingen via uw entreebonnetje.'
Ik ben daar nog nooit geweest maar het is dichtbij en misschien is het wel wat.

Wel ben ik naar openbare avonden in alkmaar geweest bij spirituele stichting de nieuwe wereld.
Ze zitten in een klein kerkje. Ik moet zeggen dat ik daar graag nog een keer heen wil.
Hele mooie avonden.

Heb je wel eens een droom waar in een boodschap zit of een voorspellende droom? Daar is het met mij mee begonnen.
Als je de link hebt, dat je de woorden in je hoofd ziet is dat dan geen helderziendheid?


Automatisch schrift dat is voor mij echt een raadsel, ik heb een flauwe poging gedaan maar dat lijkt negens op.
Schilderen gaat beter, proberen om de beelden op papier te zetten. Wel ziet het er anders op papier uit dan in mijn hoofd maar het is een leuke bezigheid.

Veel liefs,