Leylijnen en andere energielijnen zijn banen van energie die door het landschap stromen.
Deze banen stromen een bepaalde richting op, die voor iedere lijn verschillend kan zijn.
De energielijnen zijn (bijna) altijd kaarsrecht en kunnen duizenden kilometers lang zijn.
De afmetingen van de verschillende energielijnen kunnen variëren van 10 centimeter tot heel soms
wel 10 meter breed.
De lijnen liggen op de grond en de energie van een lijn hoeft niet overal even sterk te zijn.
Dit kan per plaats, maar ook in de tijd verschillen.
De energielijnen reageren qua sterkte, net als de zee met eb en vloed, op de maan en andere
kosmische factoren.
De verschillende soorten energielijnen onderscheiden zich van elkaar door de verschillende eigenschappen en kwaliteiten die ze hebben, een eigen karakter.
Zo hebben leylijnen bijvoorbeeld de eigenschap van kracht.
Daarom worden leylijnen ook krachtlijnen genoemd.
Ook kunnen de energielijnen mannelijk, vrouwelijk, neutraal, positief (prettig) en negatief
(onprettig) zijn.
Met name door menselijke invloed kunnen (stukken van) energielijnen veranderen.
Zo zijn de meeste leylijnen en kruispunten ervan positief maar er zijn ook plaatsen waar ze
negatief zijn geworden bijvoorbeeld door het offeren van mensen, moord en veldslagen.
Op zeer veel plekken op deze planeet kruisen energielijnen (van een zelfde soort) elkaar.
Dit worden energiecentra genoemd, waarvan de meesten maar klein zijn.
Ook de meeste kruisingen van leylijnen zijn klein en zwak maar in iedere streek zijn er ook een
aantal sterke kruispunten.
Deze leycentra zijn een soort verkeersknooppunten van energie.
Verschillende leylijnen komen bij elkaar op plekken waar er een concentratie van energie
aanwezig is.
Dit wordt een krachtplaats of krachtcentrum genoemd.
Deze krachtplekken zijn energetische krachtpunten waar meerdere krachtlijnen bij elkaar komen
en worden gezien als heilige plaatsen.
Bij positieve leycentra is er een krachtveld vol met energie dat kan zorgen voor inspiratie, genezing
en wonderen.
Voor informatie-overdracht is energie nodig, wat de inspiratie op die plaatsen verklaart,
er is immers energie genoeg.
Door de extra energie op deze speciale plaatsen komt het ook voor dat er bij leycentra
lichtverschijnselen waargenomen worden.
Voorbeelden zijn het hunebed van Loon (Drenthe) en het klooster van Aduard (prov. Groningen).
De plaats van het klooster is bovendien bepaald door het zien van de lichtverschijnselen.
In de geschiedenis hebben vele volkeren heiligdommen gebouwd en gecreëerd om te vereren,
te offeren of te bidden.
Ze kozen een leycentrum, een krachtplaats, om daar hun heiligdom te situeren.
De reden waarom ze deze plekken uitkozen is vanwege de vele energie die aanwezig is.
Hier dachten ze in contact te kunnen treden met de goden en deze op deze plaatsen te vereren.
Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld de de piramiden van Egypte, Stonehenge en Avebury-henge
in Engeland en ook de dolmens en menhirs van Weris en hunebedden van Drenthe.
Zo zijn er nog veel meer heilige plaatsen die door onze voorouders zijn gebruikt.
Ook de kerken en kathedralen die in vroeg-christelijke tijden (voor 1350) zijn gebouwd zijn op
een kruispunt van leylijnen gesitueerd.
Behalve dat men in de oude tijden heiligdommen positioneerde op een leycentrum, situeerde men
ook burchten en kastelen op een kruispunt van leylijnen.
Leylijnen zijn zelf op andere manieren gebruikt.
In de Romeinse tijd was het een gebruik om kaarsrechte wegen aan te leggen op leylijnen.
Zo kregen de manschappen veel kracht om enorme (voet)tochten te houden.
Ook werden er in de vroeg-christelijke tijd doodwegen of lijkwegen aangelegd op leylijnen
waarover de dode naar de begraafplaats en/of kerk werd vervoerd.
Omdat leylijnen heilige plaatsen met elkaar verbinden worden het ook wel heilige lijnen genoemd.
Rond deze planeet bevinden zich zeer veel leylijnen.
De meeste van deze lijnen zijn zwak in energie en vrij smal (10/20 cm).
Door de grote hoeveelheid leylijnen zijn er iedere tien meter wel twee of drie leylijnen te vinden.
Om alle leylijnen van een regio, provincie of land in kaart te brengen is bijna niet te doen.
Wel zijn er een aantal sterke of zeer sterke leylijnen in kaart gebracht.
Dit zijn bijvoorbeeld de leylijn Stonehenge - Externsteine of de Lambertuslijn in Noord-Brabant.
Sterke leylijnen zijn meestal ongeveer een meter breed en hoger dan een meter maar er zijn afwijkingen mogelijk.
Leylijnen hebben verschillende benamingen.
Zo worden ley-lijnen ook meridianen en gaialijnen genoemd.
En omdat leylijnen tussen heilige plaatsen liggen worden ze ook heilige lijnen genoemd.
Weer andere namen zijn gebaseerd op de plekken of heilige plaatsen waar ze door heen lopen.
Voorbeelden hiervan zijn:
- Bomenlijnen: verschillende bomen die in een het verlengde van elkaar liggen op een leylijn.
- Kerkelijnen/kerkenlijnen: verschillende kerken die in het verlengde van elkaar liggen op een leylijn.
- Lijnen met namen van heiligen: in Oost-Vlaanderen liggen vier Sint-Martinuskerken op één leylijn.
Dit komt ook voor in het oosten van Noord-Brabant, hier liggen vijf Sint-Lambertuskerken op één
leylijn.
Deze leylijnen zijn dus Martinuslijn en Lambertuslijn te noemen
Het begin en einde van energielijnen
Leylijnen kunnen zeer lang zijn.
Er zijn leylijnen die duizenden kilometers lang zijn maar er zijn veel meer lijnen die slechts een
aantal kilometer lang zijn.
De meeste leylijnen hebben een begin en een einde.
Hoe ver de rasterlijnen doorlopen is niet bekend.
Aan het begin of het einde van een leylijn houdt de lijn plots op.
Op die plek bevindt zich een magisch vierkant, dat zorgt voor een aanvoerende of afvoerende
energiestroom.
Ook zijn er magische vierkanten die ergens anders op een energielijn voor verversing van energie
zorgen.
Ieder soort energielijnen heeft via de magische vierkanten verbinding met een andere planeet
waarmee energie uitgewisseld wordt.
Onderbroken energielijnen
Soms komt het voor dat er bij een onderzoek leylijnen of andere energielijnen gevonden worden
die "eventjes niet aanwezig zijn". Een lijn is dan niet onderbroken (want de energie moet ergens
blijven) maar zal een boog door de lucht maken over een bepaald gebied heen.
Zo is er bekend dat de kerk niet wilde dat er vreemde en mysterieuze verschijnselen voorkwamen
in bijvoorbeeld boerderijen.
Wanneer er dan een leylijn door de boerderij liep, liet de priester de leylijn over het huis lopen in
plaats van er door heen (of hij liet het doen).
Dit is vooral bekend uit de Achterhoek maar het is zeker mogelijk dat het vroeger elders ook
gebeurde.
Wanneer er schadelijke lijnen ontdekt zijn in een huis en deze geblokkeerd (= tegengehouden)
worden door een instrument dat wordt gebruikt om huizen te ontstoren, dan moet de energie van
zo'n schadelijke energielijn ook ergens blijven.
Energielijnen en zeeën en andere wateren
Op het moment dat een leylijn een zee of een ander water kruist zal de leylijn of andere energielijn
de bodem van een zee of een ander water volgen.
De energie volgt dus normaliter niet de zeespiegel maar er zijn uitzonderingen.
Op speciale plekken en op plekken met menselijke activiteit gedragen de energielijnen zich anders. De plekken met menselijke activiteit (in zee) zijn bijvoorbeeld een booreiland.
Kosmische of aardse energielijnen
Van leylijnen wordt veel gedacht dat ze bestaan uit kosmische energieën.
Van aardstralen wordt veel gedacht dat ze bestaan uit aardse energieën.
Zowel de leylijnen als andere energielijnen (aardstralen), bevatten zowel kosmische energie als
aarde energie.
Wanneer ze een magisch vierkant kruisen wordt de energie afgevoerd en kosmische energie
aangevoerd.
Terwijl de energielijnen door het landschap stromen, stralen ze energie uit en nemen ze energie op.
Door de uitwisseling van de aardse en kosmische energie krijgen de flora en fauna extra energie.
Zo ontstaat er een mengsel van aardse en kosmische energie.
Oorsprong energielijnen
De leylijnen en andere energielijnen liggen al duizenden jaren rond onze planeet, ze zijn de
Oeroude Energieën van de Aarde maar de oorsprong van de energielijnen is onduidelijk.
Over hoe ze zijn ontstaan bestaan verschillende ideeën.
- Een gedachte is dat de energielijnen van de aarde zijn ontstaan bij de schepping/vorming van de
huidige planeet; maar wat er precies gebeurd is bij de schepping/vorming is niet bekend.
Een raadsel wordt met een ander raadsel opgelost, met deze theorie blijft het ontstaan in de
nevelen gehuld.
- Een andere verklaring voor het ontstaan van de lijnen is dat deze gecreëerd zijn door bewuste
wezens, zoals bijvoorbeeld de mens, maar dan wel in een ver grijs verleden.
Het systeem van de verschillende netwerken is een dynamisch geheel.
Door bepaalde beïnvloedingen kunnen er afwijkingen gaan ontstaan in energielijnen.
Met bepaalde handelingen kunnen leylijnen versterkt worden maar ook gecreëerd.
Daarom geven wij deze laatste verklaring de voorkeur.
