Ik wil een stukje schrijven, waar het heen gaat weet ik nog niet.
Het heeft te maken denk ik met het veranderen van de mens, het veranderen
van je zijn.....je denken....je normen en waarden....kortom; de verandering
van een mens gedurende de jaren.
Ik zit te mijmeren....heb wel meer van die "denk" momenten, noem ze
meestal met humor mijn "Drs G.B.J. Hilterman momenten"......
Als ik kijk naar mezelf in de afgelopen 10-20 jaar, wat een verandering er in
die periode is geweest.
Dan bedoel ik niet de lichamelijke of uiterlijke verandering maar hoe je als
mens anders gaat denken naarmate de gebeurtenissen in je leven.
Ik heb weleens gezegd ergens dat de dingen die je meemaakt, die je
overkomen, hoe leuk-gelukkig-naar-ingrijpend ook, je vormen naar de mens
die je uiteindelijk zult worden.
Levenservaring dus......
Je kinderjaren rol je spelenderwijs doorheen....de opvoeding die je krijgt....
de normen en waarden die je bijgebracht worden....onderwijs....
Vanuit die jonge kinderjaren....waarvan zoveel is opgeslagen in je geheugen...
ga je de alom bekende en omstreden "pubertijd" in.
In je pubertijd ga je naar het voortgezet onderwijs, als alles goed loopt wel
tenminste, en ohhhhh wat een periode van veranderingen is dat wel niet.
Zowel de grote innerlijke veranderingen als de uiterlijke gebeuren in die periode.
Daarbij denk je als puber-zijnde alleswetend te zijn, de gedachten van je ouders
en al die andere "ouden" van die generatie; zijn ouderwets, tegen het seniele aan.....
hun denkwijze en regels komen uit de prehistorie....
"Jij" bent de nieuwe generatie...."jij" denkt vernieuwend en verfrissend...."jij" hebt
de juiste ideeën....van deze tijd....modern...
We herkennen die periode allemaal wel denk ik en we zijn er hopelijk ook allemaal
heelhuids doorheen gekomen en....guess what?...we're still standing!
Met vallen en weer opstaan, de één meer dan de ander, rol je je puberjaren door
en ga je richting 'volwassenheid"....
Totaal nieuwe periode, we gaan qua leeftijd de "twintiger - dertiger" jaren in.
Een periode die bol staat van veranderingen; je studietijd gaat eindigen, je loopbaan
gaan beginnen, wel of geen carriére type, je krijgt verkering, je eerste liefde, je gaat
samenwonen en sommigen krijgen kinderen.
Het gekke is dat als ik nu terug kijk, ik ben 54 jaar ("heel oud" ik weet het!!) dan zijn
je 20'ger en 30'er jaren een periode waarin je gaat verkennen, waarin je je pas
enigzins gaat vormen, je staat nog maar aan het begin (al denk jezelf van niet).
Je gaat alles nog meemaken; je vakantie's naar het buitenland waardoor je met
andere bevolkingen te maken gaat krijgen, niet alleen vanuit je aardrijkskunde boek
maar je maakt het mee, ziet landen, de mensen die daar wonen, andere culturen.
Eigenlijk pas vanaf je 30'er jaren ga je je denk ik echt bewust worden van je "zijn",
wie je bent, wat je wilt en wat je niet wilt.
Je gaat "bagage" krijgen, je krijgt meer om over na te denken, er hebben zich
al dingen voor gedaan in je leven.....een scheiding misschien......een overlijden van
een dierbare.....
Het spiritueel denken komt bij sommigen naar voren....waarom zijn dingen gelopen
zoals ze liepen......je denken gaat veranderen.....je gaat je bewust worden van je
"zijn".....misschien wel van vorige levens.....misschien zelfs wel van bepaalde
interesses....diepere interesses die zich aan het vormen zijn waarvan je je een paar
jaar daarvoor totaal nog niet bewust was.....je schijnt misschien wel te beschikken
over een "gave"......
Met het komen en volgen van die interesses verandert je denken....je zijn....je normen
en waarden.....andere inzichten in het Geloof, in Religie......
Hoe ver kun je veranderen....?......hoe intens kan een mens veranderen....?
