De gregoriaanse kalender, een aanpassing van de daarvoor gebruikte juliaanse kalender, werd voor
het eerst voorgesteld door de Napolitaanse arts Aloisius Lilius, en werd overgenomen door het Concilie van Trente (1545-1563).
Paus Gregorius XIII kon pas in 1582 met de bul Inter gravissimas deze kalenderhervorming doorvoeren.
Bij de invoering liepen de weekdagen zonder onderbreking door: op donderdag 4 oktober volgde
vrijdag 15 oktober 1582.
Door het weglaten van die 10 dagen werd het begin van de lente teruggebracht naar 21 maart.
Het gemiddelde jaar in de juliaanse kalender telde exact 365,25 dagen, maar omdat het gemiddelde
tropische jaar ongeveer 365,2422 dagen duurt, loopt de juliaanse datum elke duizend jaar ongeveer
7,8 dagen achter op de zon.
Om deze afwijking te corrigeren, werd het systeem van schrikkeljaren aangepast, zodat elk jaartal
dat deelbaar was door 4 maar ook door 100 voortaan geen schrikkeljaar is, behalve als het ook door
400 te delen is.
Dat betekent dat bijvoorbeeld 1600, 2000 en 2400 schrikkeljaren zijn, maar 1700, 1800, 1900, 2100,
2200 en 2300 niet.
Het gemiddelde gregoriaanse jaar duurt derhalve 365,2425 dagen.
Per 1000 jaren worden er daardoor gemiddeld 7,5 dagen gecorrigeerd.
Invoering van de gregoriaanse kalender
In de katholieke landen Spanje en Portugal werd de gregoriaanse kalender direct ingevoerd.
Andere katholieke landen volgden binnen enkele jaren.
In veel protestantse gebieden werd de nieuwe kalender pas rond 1700 aanvaard.
In Nederland aanvaardden Holland, Zeeland en de zuidelijke gewesten vrijwel onmiddellijk de nieuwe
kalender maar de overige gewesten deden dit pas in 1700 of in 1701.
Gevolg was bijvoorbeeld dat de tornado die de Utrechtse Domkerk op 1 augustus 1674 in twee
stukken splitste, in geschriften die de oude kalenderstijl hanteerden, gedateerd is op 22 juli.
In Engeland werd de gregoriaanse kalender de dag na 2 september 1752 ingevoerd.
Die dag werd toen 14 september.
Er werd daarna gesproken van Old Style en New Style.
Er waren in het land vele opstootjes, want het volk eiste de hun ontnomen 11 dagen terug
(men dacht werkelijk dat men 11 dagen eerder dood ging).
Schotland daarentegen voerde omwille van de handel de kalender al in 1600 in.
Japan stapte pas in 1893 over op de gregoriaanse kalender, het revolutionaire Rusland in 1918.
Het verschil tussen beide kalenders was intussen tot 13 dagen opgelopen, zodat op 31 januari 1918
onmiddellijk 14 februari volgde.
Doordat de Russische revolutie drie maanden voor deze hervorming plaatsgevonden had, op 25
oktober 1917, kreeg deze hervorming een vreemd gevolg: de eerste herdenking van de
Oktoberrevolutie, uiteraard 365 dagen later, viel niet in oktober maar op 7 november.
Griekenland volgde in 1924.
Het laatste land dat de gregoriaanse kalender officieel invoerde was Turkije in 1927.
Kerkelijk gebruikKatholieken en protestanten gebruiken de gregoriaanse kalender.
Van de Oosters-katholieke Kerken gebruiken sommige de gregoriaanse en andere de juliaanse
kalender.
Sommige Oosters-orthodoxe Kerken gebruiken ook nu nog de oude juliaanse kalender voor de
bepaling van feestdagen.
Dit is de reden dat in Rusland kerstfeest op 7 januari gevierd wordt.
Voor de Oosters-orthodoxe Kerken wordt een onderscheid gemaakt tussen:
De orthodoxen-oude-stijl (Jeruzalem, Rusland, Georgië, Servië en de Heilige Berg Athos) gebruiken de
juliaanse kalender.
Deze loopt nu 13 dagen achter op onze kalender.
De orthodoxen-nieuwe-stijl (Constantinopel (nu Istanbul), Alexandrië, Antiochië, Griekenland, Cyprus,
Roemenië, Polen en Bulgarije gebruiken de gregoriaanse kalender voor feestdagen op vaste dagen
(onder meer Kerstmis en Epifanie), maar de juliaanse kalender voor feesten gerelateerd aan de
paascyclus.
De Fins-orthodoxe kerk en de Estisch-orthodoxe Kerk (Oecumenisch patriarchaat van Constantinopel)
gebruiken uitsluitend de gregoriaanse kalender en zijn hierdoor een uitzondering ten opzichte van
alle andere Oosters-orthodoxe Kerken.
De Oriëntaals-orthodoxe Kerken gebruiken uitsluitend de juliaanse kalender, behalve de Armeens-
apostolische Kerk, die de gregoriaanse kalender gebruikt.
De Syrisch-orthodoxe Kerk gebruikt alléén voor Kerstmis de gregoriaanse kalender.
Effect van de aardrotatieDe Belgische sterrenkundige Jean Meeus heeft berekend dat door de onregelmatige vertraging van
de aardrotatie er zes schrikkeldagen moeten komen te vervallen tot en met het jaar 10 000.
Doordat hij het lente-tropisch jaar gebruikt dat loopt van de lente-equinox tot de eerstvolgende
lente-equinox in plaats van het gemiddelde tropische jaar, dit om het begin van de lente op 19, 20 of
21 maart (op het noordelijk halfrond) te kunnen houden, moeten daarom na het jaar 7999 vier
schrikkeldagen vervallen.
Er wordt - niet door Jean Meeus zelf - uitgegaan van het volgende schema: de jaren 4000, 6000, 7200, 8400, 9200 en 10000, die nu schrikkeljaren zijn, moeten dan gewone jaren gaan worden.
