De Olympische Spelen zijn ten dode opgeschreven

In 1948 werden de Olympische Spelen gered door Londen. Het was drie jaar na de Tweede Wereldoorlog en twaalf jaar na de laatst gehouden Spelen.
Alhoewel Londen in puin lag, werd alles uit de kast getrokken en werd met beperkte middelen deze Olympische Spelen het begin van een zestig jaar durende succesperiode.
We gaan nu naar 2012 en met een onwaarschijnlijk budget van 17 miljard Dollar zijn deze Spelen precies het tegenovergestelde van zestig jaar geleden. Het is het begin van het einde van het tijdperk van het Olympisch festijn.

Om te beginnen, met een budget groter dan het Nationaal Bruto Produkt van de meeste deelnemende landen valt deze gebeurtenis totaal uit de toon. Ten tweede, de enige mensen die het zich kunnen veroorloven om de Spelen persoonlijk te bezoeken zijn de mensen die horen bij de 1% of zij die werken voor sponsoren.

De plaatselijke bevolking is zo goed als buitengesloten door de hoge prijzen van de tickets en het niet beschikbaar zijn omdat aanzienlijke hoeveelheden tickets zijn toegekend aan de grote sponsoren. Merkwaardig genoeg zijn het die laatsten die klaarblijkelijk massaal wegblijven, getuige de opvallend veel lege plekken in de stadions. Het aantal wegblijvers is dermate groot, dat dit ook de nodige vragen oproept en het leger zelfs wordt ingeschakeld om de stoelen te vullen. Blijven zij weg omdat ze misschien het vermoeden hebben dat er iets staat te gebeuren?

En nee, het zijn niet (meer) de Spelen van het volk. Het is een liefdesfestijn geworden voor de 1% die het weredlwijde economische systeem in handen hebben en de show presenteren aan het gepeupel, via de verschillende televisie-uitzendingen waar ook nog dikwijls extra voor betaald moet worden. Het is niets meer dan een berichtendienst, gebruikt door de elite om het in elkaar stortende economisch systeem van koopzieke consumenten en loonslaven te bekrachtigen, zodat ze controle kunnen houden over miljarden van ons die van hen afhankelijk zijn (gemaakt).

Trouwens, het is heel passend dat deze Spelen worden gehouden in de stad die een award wint op het gebied van moderne observatietechnieken. Jawel, Londen heeft meer Big Brother camera’s en observatieapparatuur dan welke andere stad op deze planeet. Zij is als het ware het advertentiebord voor de Bilderbergtoekomst die nu in de praktijk wordt gebracht, terwijl wij naar deze eens zo glorieuze gebeurtenis kijken.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de atleten niet fantastisch zullen zijn. De jonge mensen die hier komen om de strijd aan te gaan met hun medeatleten en het alleen doen voor de eer omdat ze verder niets ontvangen. Maar, er zijn andere atleten die al miljonair zijn of dat binnenkort zijn omdat ze meespelen in het systeem. Ze verkopen hun ziel voor rock en roll en de producten die ze moeten promoten om het wereldwijde consumptiesysteem op gang te houden.

Dit zal allemaal uiteindelijk in elkaar storten, omdat het systeem totaal gecorrumpeerd is door de hebzucht van de organisatoren en hun sponsoren. Omdat de wereldbevolking deze show van hebzucht gemaskeerd als sport, niet langer zal accepteren. Maar wat uiteindelijk de doodsteek zal zijn voor deze versie van de Spelen is de evolutie zelf. Het hele idee van nationalisme is dood. Alleen moet de Elite nog formeel haar overlijdensbericht publiceren.

En dus, op een goede dag binnenkort, zal de mensheid beseffen dat ze een oud spel hebben gespeeld terwijl hun leiders een heel ander spel speelden. Er zal een nieuwe Olympisch Spelen komen, waarbij de eer direct naar de atleet gaat. Er zal alleen maar ons zijn: de mensen. Eén liefde. Eén mensheid. De nieuwe Olympische geest zal zijn dat wij trouw zweren aan ieder mens op deze planeet en niet aan een door de Elite kunstmatig in elkaar gezet decadent festijn.
Dus, geniet van de deze ten dode opgeschreven Spelen… en hoe sneller we deze perversiteit kwijt zijn des te beter.

De Olympische Honger Spelen worden u aangeboden door Visa, Mastercard, American Express, BP, Exxon, de koningin van Engeland en de familie Rothschild. Zij eten er geen boterham minder om....





Bron: Niburu - Veterans Today